Wioletta Grzegorzewska powraca z poruszającą prozą autobiograficzną o tułaczce, przemocy, pandemii, ale też i o miłości.

Początek 2020 roku. Dobiegająca pięćdziesiątki pisarka, samotna matka postanawia wyprowadzić się z małej wyspy położonej na kanale La Manche. Kiedy jest już gotowa do drogi, na świecie wybucha pandemia. Ostatnim promem razem z córką, psem i kotem udaje jej się przepłynąć do Southampton, skąd wyrusza do Hastings.Na miejscu okazuje się, że mieszkanie, które miała wynająć od pewnego Ormianina, wcale na nią nie czeka. Od tego dnia próbuje przetrwać, tuła się z trzynastoletnią córką po przypadkowych stancjach, dzieląc je ze spotkanymi po drodze ludźmi, imigrantami, ubogimi i, takimi jak ona, życiowymi wykolejeńcami.

Gdzie jest to nasze miejsce? Czy podróż musi mieć swój cel? W tej autobiograficznej powieści o emigracji, miłości, ale i osamotnieniu, ujmującej pięknem języka, Wioletta Grzegorzewska stawia pytania, na które trudno znaleźć dziś odpowiedzi, ale które warto zadawać. Szczególnie teraz.

Wilcza rzeka 

Wilcza rzeka to autobiograficzna, oparta na dzienniku, powieść drogi, która relacjonuje dramatyczne losy pisarki, samotnej matki, mieszkającej na stałe w Wielkiej Brytanii. Bohaterka planuje przeprowadzkę z małej wyspy położonej na kanale la Manche, kiedy jest gotowa do drogi, nagle na świecie wybucha pandemia. Ostatnim promem udaje jej się przepłynąć do Southampton z córką, psem i kotem, skąd wyrusza do Hastings, gdzie jednak nie czeka na nią obiecane mieszkanie. Od tego dnia próbuje przetrwać, tuła się z trzynastoletnią córką po przypadkowych stancjach, które dzieli z różnymi, imigrantami, biedakami i, takimi jak ona, życiowymi wykolejeńcami i wreszcie staje się bezdomna i trafia z córką do schroniska dla kobiet.

Książka jest już dostępna w przedsprzedaży na empik.com

Wioletta Grzegorzewska – prozaiczka i poetka. Jej zbiór opowiadań Guguły (Wydawnictwo Czarne) z 2014 roku znalazł się w finale Nagrody Literackiej Nike oraz w finale Nagrody Literackiej Gdynia, a jego tłumaczenie (autorstwa Elizy Marciniak) otrzymało nominację do międzynarodowej Nagrody Bookera. W 2017 roku ukazała się jej powieść Stancje (Wydawnictwo W.A.B.), a w 2020 Dodatkowa dusza (Wydawnictwo Literackie). Mieszka w Wielkiej Brytanii.